Serwis interentowy Partii Liberalnej
Strona główna | Mapa serwisu | Kontakt  
Program
Partia Liberalna > Program
ROZDZIAŁ I. PRAWA JEDNOSTKI I OBYWATELA


1. Jesteśmy zdania, iż wolność jest najwyższym dobrem, do którego należy dążyć. W związku z tym opowiadamy się za rozszerzeniem praw obywatelskich, tak, aby to nie państwo, ale człowiek, który ma wolną wolę, sam decydował o sobie i swoim losie. Postulujemy zwiększenie zakresu wolności słowa, wyłączając wypowiedzi i hasła jawnie nawołujące do nienawiści pewnych narodów oraz dyskryminujące kogokolwiek ze względu na preferencje seksualne, narodowość, rasę czy kolor skóry.

2. Należy walczyć z wszelakimi przejawami dyskryminacji ze względu na płeć, pochodzenie społeczne czy etniczne, rasę, język, preferencje seksualne, wyznanie czy światopogląd. Państwo nie ma prawa faworyzowania żadnych grup czy jednostek tylko ze względu na cechy przypisane lub przypisane – wszyscy bowiem są równi.

3. Mając na uwadze równość wszystkich obywateli względem siebie, stoimy na stanowisku, iż związki osób tej samej płci należy uznać za legalne związki partnerskie. Wszystkim osobom pozostającym w związkach partnerskich należy przyznać równe prawa podatkowe i majątkowe.

4. Mamy neutralny stosunek do spraw aborcji i eutanazji. Uważamy, iż każdy ma prawo na własną rękę podejmować decyzje, które, w jego opinii, będą dla niego korzystne, zgodnie z własną wolą, światopoglądem i sumieniem.

5. Chcemy przeciwdziałać wszelkim procesom zmierzającym do wykluczenia z życia społecznego i jego aspektów ludzi znajdujących się w dramatycznej sytuacji materialnej. O ile uważamy, iż państwo potrzebne jest tylko tyle, ile niezbędne, o tyle sądzimy, że powinno angażować się pomoc dla jednostek najsłabszych tak, aby m.in. poprzez działania aktywizacyjne dążyć do rzeczywistego wpływu tych ludzi na własne życie i uniezależnienie się od czynników zewnętrznych.

6. Sprzeciwiając się nadmiernej ingerencji państwa w sprawy jednostki oraz ustalanie coraz to nowych nakazów i przymusów, postulujemy zniesienie przymusu obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Każdy obywatel ma prawo dokonać swobodnego i niczym nieograniczonego wyboru sposobu zużytkowania zarobionych przez siebie pieniądzy.


ROZDZIAŁ II. PAŃSTWO I JEGO STRUKTURY


1. Opowiadamy się za stanowczą decentralizacją państwa polskiego oraz równoczesnym wzrostem uprawnień regionów. Stoim na stanowisku, że województwa powinny uzyskać samodzielne prawo do decydowania o wydatkowaniu we własnym zakresie pieniędzy rodzielanych pomiędzy nie zgodnie z kryterium ludnościowym, tj. liczba pieniędzy jest wprost proporcjonalna do liczby mieszkańców.

2. Aby zniwelowac nierówności, które utworzyły się w Polsce na skutek odmiennej historii poszczególnych jej części, należy inwestować w infrastrukturę na terenach mniej dofinansowanych pod tym względem, jak np. tzw. „Polska ściana wschodnia”. Uważamy, że jest to konieczne do ściągnięcia inwestorów w tamte tereny, podobnie jak tworzenie warunków zachęcających do inwestowania w nowe miejsca pracy, poprzez m.i.n ulgi podatkowe czy tworzenie specjalnych stref ekonomicznych.

3. Jednocześnie wzmocnienie władzy regionalnej wymaga podniesienie rangi wojewody; władza tego organu powinna być zwiększona, tak, aby to województwa i i wojewodzi w rzeczywistości decydowali o sprawach rangi regionalnej i mieli wpływ na to, w jaki sposób pieniądze z budżetu są wydawane. Z kolei zadaniem marszałka województwa byłoby kontrolowanie działań wojewody i podległych mu urzędów, ze wskazaniem na pieczę nad rozsądnym wydawaniem pieniędzy.

4. Jesteśmy zdania, iż należy skończyć z upolitycznieniem związanym ze stanowiskami w urzędach. Obsadzanie tychże miejsc powinno odbywać się poprzez jawne konkursy w drugim roku po wybroach parlamentarnych tak, aby wykluczyć możłiwość mianowania ludzi ze według klucza politycznego. Wszelkie informacje nt. tychże konkursów powinny być publikowane w prasie oraz przedstawiane w mediach dla publicznej wiadomości.

5. Aby osiągnąć wysoki poziom rozwoju gospodarczego, niezbędne jest jasne i egzekwowane prawo. Należy uczynić wszystko, aby osoby na wysokich stanowiskach nie miały jakiegokolwiek wpływu na pracę sądów i wszelkie związane z tym czynności. Stąd też uważamy, iż jednym z priorytetów jest rozdzielenie funkcji ministra sprawiedliwości oraz prokuratora generalnego, aby dokonać odpolitycznienia aparatu ścigania zwiększyć udział specjalistów z danych dziedzin w działaniu instytucji. Należy zrezygnować z obsadzania stanowisk wg klucza partyjnego na rzecz profesjonalistów wyłanianych w konkursach.

6. Państwo i jego działania wymagają kontroli, stąd też podstawne jest wspieranie i rozwijanie organizacji pozarządowych mających na celu nadzorowanie poczynań urzędnikó państwowych, proponowanie alternatywnych rozwiązań problemów oraz, w miarę możliwości, pomoc obywatelską.

7. Posłowie, senatorowie i inni wysocy rangą urzędnicy państwowi są takimi samymi obywatelami jak wszyscy inni, w związku z tym opowiadamy się za likwidacją immunitetów oraz równym traktowaniem przez sądy wszystkich, którzy naruszają istniejące prawo, niezależnie od pełnionej funkcji.

8. Aby zapewnić państwo neutralne światopoglądowo, należy dokonać rzeczywistego rozdziału pomiędzy państwem a Kościołem. Jego działalność powinna zostać opodatkowana, zaś część uzyskanych w ten sposób środków można by przeznaczyć na pomoc dla najsłabszych i programy aktywizacyjne na terenach o wysokim wskaźniku bezrobocia.


ROZDZIAŁ III. POLITYKA ZAGRANICZNA


1. Polska w swojej polityce zagranicznej powinna się kierować przede wszystkim na działaniach, które zapewniają wzrost jej znaczenia w Europie i na świecie oraz pozytywnie oddziałują na sferę gospodarczą. Jako aktywny członek Paktu Północnoatlantyckiego oraz główny sprzymierzeniec Stanów Zjednoczonych państwo polskie winno kontynuować współpracę z USA oraz ich sojusznikami, jeżeli chodzi o kwestie związane z bezpieczeństwem narodowym i ogólnoświatowym.

2. Jak przeciwnicy centralizacji uważamy, iż Unia Europejska w swoim obecnym kształcie dąży do ustanowienia na swoim terytorium superpaństwa, w którym wszystkie decyzje miałyby zapadać w centrali w Brukseli. Takie rozwiązanie jest dla nas nie do przyjęcia. Jesteśmy zdania, że politykę europejską w tym aspekcie należy kierować na przeciwny tor stopniowej decentralizacji i zmniejszania wpływu centrali na decyzje o charakterze regionalnym.

3. Uważamy, iż Polska powinna opierać swoje działania na arenie międzynarodowej o głównych partnerów, czyli Stany Zjednoczone i Unię Europejską. Równocześnie należy wspierać i umacniać pozytywne stosunki z krajami UE, mając przy tym na względzie dobro Polski oraz dążenie do wzmacniania naszej pozycji w Europie i na świecie. Wszelkim przejawom zachowań czy wypowiedzi mających na celu zdyskredytowanie, ośmieszenie lub osłabienie pozycji naszego kraju należy się stanowczo i jednoznacznie sprzeciwiać. Nie może być sytuacji, w której premier Francji każe nam „siedzieć cicho”, a polski rząd i prezydent nie reagują. Obraza państwa to obraza każdego obywatela z osobna.

4. W kwestii polityki wschodniej należy mieć na uwadze dobro Polaków zamieszkałych poza granicami naszego kraju i interweniować, jeśli podstawowe prawa człowieka nie są w stosunku do nich respektowane. Należy jednakże prowadzić ostrożną politykę, tak, aby unikać mieszania się w wewnątrzpaństwowe sprawy naszych sąsiadów, np. Białorusi, o ile nie wymaga tego interes Polaków tam zamieszkałych. Zdajemy sobie sprawę, iż stosunki polsko-rosyjskie muszą ulec diametralnej zmianie, jednakże nie za cenę energetycznego uzależnienia od Federacji Rosyjskiej czy też dyskredytowania Polski w oczach międzynarodowej opinii publicznej.


ROZDZIAŁ IV. GOSPODARKA I LIKWIDACJA BEZROBOCIA


1. Od maja 2004 roku Polska jest członkiem Struktur Europejskich, co umożliwia nam m.in. swobodny przepływ ludzi, kapitału i usług. Uważamy, iż fakt ten daje państwu polskiemu szansę na wzrost konkurencyjności naszej gospodarki oraz pozyskanie nowych miejsc pracy poprzez napływ zagranicznych inwestycji. Obecnie 12 państw członkowskich posługuje się współną walutą, w perspektywie czasowej ta liczba ma jeszcze wzrosnąć. Stąd też uważamy, iż należy dążyć do możliwie szybkiego wprowadzenia euro, spełniając wcześniej potrzebne do tego warunki.

2. Sprzeciwiamy się zwiększeniu stopnia interwencjonizmu państwowego w sferę gospodarczą. Uważamy, iż należy dążyć do jego zminimalizowania tak, aby wolny rynek rozwijał się sam, a nie było odgórnie konktrolowany.

3. Jesteśmy za obniżeniem i uproszczeniem podatków, dlatego optymalnym rozwiązaniem byłoby wprowadzenie 15-toprocentowego podatku liniowego PIT oraz CIT. Uproszczenie przepisów dla ludzi przedsiębiorczych chcących założyć własną działalność gospodarczą oraz ulgi podatkowe dla nich - to priorytety w perpektywie długoterminowej walki z bezrobociem oraz negatywnymi skutkami społecznymi, jakie ono z sobą niesie. Liberalizacja kodeksu pracy także jest wskazana; potrzeba ograniczyć wpływ związków zawodowych tak, aby nie hamowały one decyzji mających na celu modernizację przedsiębiorstw i wzrost ich wydajności.

4. Dążenia do stworzenia nowych miejsc pracy należy dokumentować inwestycjami przede wszystkim w edukację i nowoczesne technologie oraz propagowanie przedsiębiorczości i wiedzy na jej temat poprez róznego rodzaju kursy prowadzone przez biura pracy w całym kraju. Uważamy, że równie ważna jak te działania jest skuteczna i nastawiona na pozyskanie zagranicznych inwestorów promocja.

5. Jako jeden z motorów powstawania nowych miejsc pracy uznajemy infrastrukturę, dlatego jesteśmy zdania, iż inwestycje ukierunkowane w tym celu są ważnym czynnikiem decydującym o postawaniu nowych miejsc pracy, mając szczególnie na uwadze regiony pod tym względem zaniedbane i zacofane.


ROZDZIAŁ V. EDUKACJA I SYSTEM SZKOLNICTWA


1. Inwestycję w edukację uważamy za najlepszy sposób na wychowanie wysoko wykwalifikowanych kadr, które będą zdolne w przyszłości tworzyć miejsca pracy i dostosowywać się do zachodzących na rynku zmian. Kraje, które w przeszłości postawiły na oświatę, zbierają teraz tego owoce w postaci wykwalifikowanej siły roboczej oraz konkurencyjnej gospodarki.

2. Reforma szkolnictwa przeprowadzona w 1999 roku wyraźnie się nie udała. Stworzono typ pośredni między liceum a szkołą podstawową – gimnazja, które nie wypełniają swojej roli. Dlatego też postulujemy likwidację gimnazjów i powrót do 8-letniej szkoły podstawowej i 4-letniego liceum (5-letniego technikum, 3-letniej szkoły zawodowej). W obliczu problemów związanych z tzw. „nową maturą” koniecznością staje się wydłużenie czasu nauki w liceum o rok tak, aby zatwierdzony program nauczania można było rzeczywiście zrealizować.

3. Uważamy, iż jedynie państwo świeckie i neutralne światopoglądowo może zapewnić prawdziwą tolerancję i kształtować w społeczeństwie postawy poszanowania odmiennych poglądów i otwarcia na inne kultury, sposoby myślenia itd. W związku z tym uważamy, iż należy wycofać nauczanie religii ze szkół i zastąpić ję przedmiotem „wiedza o świecie”, który miałby na celu zapoznanie z różnorodnością kultur, postaw, sposobów myślenia, nurtów filozoficznych oraz wiedzą ogólną, której znajomość w naszym kraju wciąż mocno kuleje. Lekcje religii mogliby prowadzić duchowni oraz katecheci poza obrębem szkół.

4. Wychodząc naprzeciw potrzebom wolnego rynku, chcemy kształtować społeczeństwo przedsiębiorczei aktywne na rynku pracy. W związku z tym proponujemy wprowadzenie przedmiotu „przedsiębiorczość” już od 4. klasy szkoły podstawowej na ostatnich klasach szkół ponadpodstawowych kończąc. Te zajęcia miałyby na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie uczniów do sprawnego funkcjonowania i aktywnego uczestniczenia w życiu gospdarczym kraju.

5. Mając na uwadze wzrastającą mobilność ludności świata, uważamy, że jednym z najważniejszych celów educkacyjnych powinna być nauka j. angielskiego od 1. klasy szkoły podstawowowej, przy równoczesnym wprowadzeniu drugiego języka obcego, począwszy od 6. klasy szkoły podstawowej.

6. Jesteśmy zdania, iż należy wprowadzić do szkół dodatkowy przedmiot realizowany na tzw. „godzinach wychowawczych” mający na celu edukację seksualną nastawioną na rzetelne przekazywanie informacji na ten temat; dyskusje o współczesnych problemach moralnych, takich jak aborcja, eutanazja itp.


ROZDZIAŁ VI. POLITYKA OBRONNA I WOJSKOWA


1. Polska, jako członek Paktu Północnoatlantyckiego, jest w wojskowym sojuszu z państwami Europy oraz Ameryki Północnej zapewniającym jej bezpieczeństwo oraz ewentualną pomoc w wyniku zbrojnej napaści. Jesteśmy zdania, iż NATO, jako najsilniejsza organizacja o charakterze militarnym, jest gwarantem obronności naszego kraju. Dlatego uważamy, że należy zacieśniać współpracę pomiędzy poszczególnymi członkami Paktu i wypracowywać skuteczną, wspólną politykę w tak kluczowych kwestiach, jak chociażby terroryzm czy zagrożenie atakami nuklearnymi.

2. Stoimy na stanowisku, iż należy utworzyć armię zawodową, liczącą ponad 100 tysięcy czynnych zawodowo żołnierzy, aby być spokojnym, jeżeli chodzi o możliwości obronne naszego kraju. Równocześnie uważamy, że służba wojskowa jest szansą dla ludzi pochodzących z niezamożnych rodzin na wyrwanie się z dotychczasowego środowiska pogrążonego w biedzie i marazmie oraz materialną pomoc dla członków rodziny. Stąd też to właśnie młodzi ludzie z obszarów dotkniętych wysokim bezrobociem i małą aktywnością gospodarczą mieszkańców powinni być upatrywani jako grupa docelowa, do której kierowana jest propozycja zawodowej służby wojskowej.

3. Uważamy, iż obecność naszych wojsk jest zupełnie nieuzasadniona i zbyteczna, dlatego też chcemy możliwie szybkiego wycofania się z terytorium Iraku, gdzie jesteśmy postrzegani jako okupanci kierujący się względami ekonomicznymi. Jesteśmy zdania, że do demokratyzacji życia społeczno-gospodarczego obecność naszych kontyngentów jest niepotrzebna.

4. Jednocześne utworzenie armii zawodowej powinno znieść obowiązek powszechnej służby wojskowej. Sądzimy, iż państwo nie ma prawa nikogo do tego zmuszać; powinno to być świadoma i dobrowolną decyzją jednostki.
(C) 2006 Partia Liberalna